Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

cruciatus N M

  • 1 cruciātus

        cruciātus m    [crucio], torture, torment, a torturing, execution: in cruciatum abripi, T.: in eos cruciatūs edere, Cs.: in dolore cruciatuque moriens: animi cruciatūs et corporis.— Plur, instruments of torture: laminae ceterique cruciatūs.
    * * *
    torture/cruelty; torture form/apparatus; suffering, severe physical/mental pain

    Latin-English dictionary > cruciātus

  • 2 cruciatus

    crŭcĭātus, ūs, m., torture, torment, a torturing, execution, etc. (often syn. with supplicium; freq. and class. in sing. and plur.).
    I.
    Lit., of the body:

    dedisti hodie in cruciatum Chrusalum,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 36; id. Ep. 5, 1, 5; id. Ps. 3, 1, 12; Ter. And. 4, 4, 47; id. Hec. 5, 2, 7; Caes. B. G. 1, 31, 12; Cic. Verr. 2, 1, 4, § 9; 2, 5, 63, § 163; id. Rosc. Am. 41, 119; Sall. C. 51, 15; id. J. 24, 10; Liv. 29, 18, 14 Drak. N. cr.; Quint. 5, 4, 2; Ov. M. 9, 179 et saep.:

    cruciatu malo dignus,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 132; id. Rud. 2, 6, 11.—
    2.
    Of the mind:

    animi,

    Cic. Div. 2, 9, 23; cf.:

    omnes animi cruciatus et corporis,

    id. Cat. 4, 5, 10:

    confectus jam cruciatu summorum dolorum,

    id. Att. 11, 11, 1; Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 2.—
    B.
    In gen., ruin, calamity, misfortune (esp. in curses, etc.):

    maximum in malum cruciatumque insiliamus,

    into utter ruin, Plaut. Mil. 2, 3, 8:

    cum cruciatu tuo istaec hodie verba funditas,

    i. e. to thy ruin, misfortune, id. Am. 4, 2, 13; 2, 2, 161; id. Capt. 3, 5, 23:

    abi in malum cruciatum,

    go to the gallows, go hang, id. Aul. 3, 3, 11; id. Pers. 4, 4, 25; cf. crux, II.—
    II.
    Transf., instruments of torture:

    cum ignes ardentesque laminae ceterique cruciatus admovebantur,

    Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163.

    Lewis & Short latin dictionary > cruciatus

  • 3 cruciātus

        cruciātus    P. of crucio.
    * * *
    torture/cruelty; torture form/apparatus; suffering, severe physical/mental pain

    Latin-English dictionary > cruciātus

  • 4 cruciatus

    torture, torment

    Latin-English dictionary of medieval > cruciatus

  • 5 Elasmostethus cruciatus

    Универсальный русско-английский словарь > Elasmostethus cruciatus

  • 6 Заклятие Терзатимус

    Огненный кубок, Заклинания

    Русско-английский словарь Гарри Поттер (Народный перевод) > Заклятие Терзатимус

  • 7 крестовидный

    1) General subject: cruciate
    2) Botanical term: cross-shaped (лат. cruciatus), cruciform (лат. cruciatus)
    3) Engineering: cruciform
    4) Anatomy: crucial
    5) Mining: cross-shaped
    6) Drilling: four-way
    7) Makarov: cruciferous

    Универсальный русско-английский словарь > крестовидный

  • 8 tormentum

    tormentum, i, n. [torqueo, an instrument with which any thing is turned or twisted].
    I.
    An engine for hurling missiles.
    A.
    Lit.:

    tormenta telorum,

    Cic. Tusc. 2, 24, 57:

    tormentis Mutinam verberavit,

    id. Phil. 8, 7, 20; Caes. B. G. 2, 8; 4, 25; id. B. C. 1, 17; Hirt. B. G. 8, 14, 5:

    machinator bellicorum tormentorum,

    Liv. 24, 34, 2; Sil. 6, 279; Tac. A. 2, 81; id. H. 3, 20; 4, 23; Curt. 4, 3, 13.—
    B.
    Transf., a missile, shot thrown by the engine:

    quod unum genus tegumenti nullo telo neque tormento transici posse,

    Caes. B. C. 2, 9;

    telum tormentumve missum,

    id. ib. 3, 51; 3, 56; Plin. 8, 23, 35, § 85; Stat. Th. 9, 145; Curt. 4, 2, 9.—
    II.
    A (twisted) cord, rope: praesectis [p. 1879] crinibus tormenta effecerunt, Caes. B. C. 3, 9:

    falces tormentis introrsus reducebant,

    id. B. G. 7, 22, 2:

    laxare,

    Quint. Decl. 19, 15; Grat. Cyn. 26; Auct. Priap. 6:

    stuppeum,

    App. Mag. p. 276, 14:

    ferreum,

    i. e. fetters, Plaut. Curc. 2, 1, 12; cf.:

    sine tormentorum injuriā,

    Petr. 102.—
    III. A.
    Lit.:

    verberibus ac tormentis quaestionem habere,

    Cic. Phil. 11, 2, 5; 11, 4, 8; 13, 9, 21:

    quaerere de aliquo tormentis,

    id. Deiot. 1, 3; id. Clu. 63, 176 sq.; id. Mil. 21, 57; 22, 58; id. Sull. 28, 78; id. Off. 3, 9, 39; id. Part. Or. 14, 50; id. Tusc. 5, 28, 80; Caes. B. G. 6, 18; Quint. 2, 20, 10; 3, 5, 10; Suet. Tib. 19; 58; 62 al.:

    tu lene tormentum ingenio admoves,

    a rack of a mild sort, Hor. C. 3, 21, 13.—
    B.
    Transf., in gen., torture, anguish, pain, torment, etc.:

    cruciatus et tormenta pati,

    Plin. Ep. 1, 12, 6; cf.:

    tormento liberari,

    Col. 6, 7, 1; so of the torture or pain of sickness, Cels. 7, 11; Plin. 19, 8, 44, § 155; 20, 4, 13, § 27; 22, 22, 37, § 79:

    tormenta fortunae,

    Cic. Tusc. 5, 1, 1: caecae suspitionis, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4:

    invidiā Siculi non invenere tyranni Majus tormentum,

    Hor. Ep. 1, 2, 59; Juv. 2, 137:

    esse in tormentis,

    Plin. Ep. 8, 23, 9:

    incredibiles cruciatus et indignissima tormenta pati,

    id. ib. 1, 12, 6:

    tormentum sibi injungere,

    id. Pan. 86, 1:

    bene tormentis secubituque coli,

    Ov. Am. 3, 10, 16; so of the pain of love, Mart. 7, 29, 1:

    tormentis gaudet amantis,

    Juv. 6, 209:

    animi tormenta latentis in aegro Corpore,

    id. 9, 18.—
    IV.
    A clothes-press, mangle, Sen. Tranq. 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > tormentum

  • 9 red-crossed stink bug

    Универсальный русско-английский словарь > red-crossed stink bug

  • 10 щелкун крестоносный

    Универсальный русско-английский словарь > щелкун крестоносный

  • 11 carmen

        carmen inis, n    [1 CAS-], a song, poem, verse, oracular response, prophecy, form of incantation, tune, air, lay, strain, note, sound (vocal or instrumental): canentes carmina, L.: Carmine vocali clarus, O.: lyrae, Pr.: per me concordant carmina nervis, O.: ferale, V.: cygnorum, O.: citharā carmina divides, H.: barbaricum, O. — Esp., a composition in verse, poem, poetry, verse, song: cantūs et carmina, melodies and words: Maeonii carminis alite, H.: tragicum, H.: carmina Livi, H.: Lydis remixto carmine tibiis, H.: famosum, abusive, H.: canere, to compose: pueris canto, H.: condere, H.: contexere: fingere, H.: docere, H.: ad umbilicum adducere, H. — Lyric poetry: Carmine tu gaudes, hic delectatur iambis, H.: Carmina compono, hic elegos, H. — A poetic inscription: carminibus templorum aditūs exornare: tumulo superaddite carmen, V.—A passage from a poem, poetical extract: audiens tam grande carmen: Euripideum illud.—An oracular response, prophecy, prediction: Cumaeum, V.: in libris Sibyllinis, L.—A charm, incantation: Carminibus Circe socios mutavit Ulixi, V.: veneficae Scientioris, H.: Auxiliare, O.—A form of speech, ceremonial phrase, formula (in religious or legal observances): quae (verba) longo effata carmine, L.: diro quodam carmine iurare, L.: cruciatūs carmina: lex horrendi carminis erat, of a dreadful form, L.: Appii Caeci carmen, a proverbial saying: magistri, a school-task for the memory: sacrum, L.
    * * *
    I
    card for wool/flax
    II
    song/music; poem/play; charm; prayer, incantation, ritual/magic formula; oracle

    Latin-English dictionary > carmen

  • 12 cruciō

        cruciō āvī, ātus, āre    [crux], to put to the rack, torture, torment: fame cruciari: tribunos cruciando occidit, L.: cum cruciabere Sanguine serpentis, O.—Fig., to afflict, grieve, torment: graviter adulescentulum, T.: se: crucior miser, am on the rack, T.: crucior bolum mihi ereptum, T.
    * * *
    cruciare, cruciavi, cruciatus V
    torment, torture; cause grief/anguish; crucify; suffer torture/agony; grieve

    Latin-English dictionary > cruciō

  • 13 re-trahō

        re-trahō trāxī, trāctus, ere,    to draw back, withdraw, call back: me proficiscentem: revocandum universis retrahendumque (Flaminium) censuerunt, L.: manum: quo fata trahunt retrahuntque, V.: aliquid (pecuniae), withhold, L.: cum se retraxit, ne pyxidem traderet, refused: ne te retrahas, H.: se ab ictu, O.—Of fugitives, to drag back, bring back: retrahi (Dumnorigem) imperat, Cs.: ne deprehensus a custodibus retraheretur, L.: ut retractus, non reversus, videretur: ex fugā, S.: ad me illud fugitivom argentum, T.: ad eosdem cruciatūs retrahi, Ta.—Fig., to draw back, withdraw, remove, divert, turn: poëtam Retrahere ab studio, T.: Thebas ab interitu, N.: genus eiusmodi calumniae retrahetur in odium iudicis, i. e. results in: imaginem nocturnae quietis ad spem, i. e. interpret perversely, Ta.—To bring to light again, make known again: oblitterata aerarii nomina, Ta.

    Latin-English dictionary > re-trahō

  • 14 عضلة متصالبة الألياف

    musculus cruciatus NA

    Arabic-English Medical Dictionary > عضلة متصالبة الألياف

  • 15 крестовидный

    cruciform, cross-shaped (cruciatus)

    Русско-англо-латинский словарь лекарственных растений > крестовидный

  • 16 уролоф, полосатый

    2. RUS полосатый уролоф m, полосатый короткохвостый хвостокол m
    4. DEU
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > уролоф, полосатый

  • 17 хвостокол, полосатый короткохвостый

    2. RUS полосатый уролоф m, полосатый короткохвостый хвостокол m
    4. DEU
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > хвостокол, полосатый короткохвостый

  • 18 щелкун крестоносный

    2. RUS щелкун m крестоносный
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > щелкун крестоносный

  • 19 abeo

    ăb-ĕo, ĭvi or ii, ītum, īre, v. n. (abin= abisne, Plaut. and Ter.; abiit, dissyl., v. Herm. Doctr. Metr. p. 153), to go from a place, to go away, depart.
    I.
    Lit..
    A.
    In gen., constr. with ab, ex, the simple abl., the acc. with in, the local adv. hinc, and absol.:

    abeo ab illo,

    Plaut. Cure. 2, 3, 70:

    abi in malam rem maxumam a me,

    id. Ep. 1, 1, 72 (v. infra); so id. Bacch. 4, 9, 107:

    abin e conspectu meo?

    id. Am. 1, 3, 20 (but also abin ab oculis? id. Trin. 4, 2, 140: id. Truc. 2, 5, 24):

    ablturos agro Argivos,

    id. Am. 1, 1, 53:

    abire in aliquas terras,

    Cic. Cat. 1, 8, 20:

    insanus, qui hinc abiit modo,

    Plaut. Merc. 2, 2, 61:

    abi prae, jam ego sequar,

    go on, I will soon follow, id. Am. 1, 3, 45. —With supine:

    abiit exsulatum,

    into exile, Plaut. Merc. 3, 4, 6; Liv. 2, 15 fin.; cf.:

    abi deambulatum,

    Ter. Heaut. 3, 3, 26. — Absol.:

    (Catilina) abiit, excessit, evasit, erupit,

    Cic. Cat. 2, 1, 1:

    praetor de sellā surrexit atque abiit,

    id. Verr. 2, 4, 65 fin.:

    quae dederat abeuntibus,

    Verg. A. 1, 196 al.:

    sub jugum abire,

    Liv. 3, 2, 8 fin.With inf.:

    abi quaerere,

    Plaut. Cist. 2, 1, 26. —Of things:

    cornus sub altum pectus abit,

    penetrates deeply, Verg. A. 9, 700.
    B.
    In partic.
    1.
    To pass away, so that no trace remains; to disappear, vanish, cease.
    a.
    Of man, to die:

    qui nune abierunt hinc in communem locum (i.e. in Orcum),

    Plaut. Cas. prol. 19; cf.:

    ea mortem obiit, e medio abiit,

    Ter. Phorm. 5, 9, 30; so also Cic.: abiit e vitā, Tusc. 1, 30, 74 al. —
    b.
    Of time, to pass away, elapse:

    dum haec abiit hora,

    Ter. Eun. 2, 3, 50:

    menses,

    id. Ad. 4, 5, 57:

    annus,

    Cic. Sest. 33, 72:

    abit dies,

    Cat. 61, 195:

    tota abit hora,

    Hor. S. 1, 5, 14. —
    c.
    Of other things:

    per inane profundum,

    Lucr. 1, 1108:

    nausea jam plane abiit?

    Cic. Att. 14, 10, 2; so id. Fam. 9, 20; Ov. M. 7, 290 al.
    2.
    To be changed from one's own ways or nature into something else, to be transformed, metamorphosed; always constr. with in (chiefly poet., esp. in Ov. M., as a constant expression for metamorphosis): terra abit in nimbos imbremque, Lucil. ap. Varr. L. L. 5, § 24 Mūll.:

    in corpus corpore toto,

    to pass with their whole body into another, Lucr. 4, 1111:

    aut abit in somnum,

    is, as it were, wholly dissolved in sleep, is all sleep, id. 3, 1066: E in V abiit. Varr. L. L. 5, § 91 Mūll.:

    in villos abeunt vestes, in crura lacerti,

    Ov. M. 1, 236; id. ib. 2, 674:

    jam barba comaeque in silvas abeunt,

    id. ib. 4, 657; 4, 396; so id. ib. 3, 398; 8,555; 14, 499;

    14, 551 al.: in vanum abibunt monentium verba,

    will dissolce into nothing, Sen. Ep. 94 med.;

    hence, in avi mores regem abiturum,

    would adopt the ways of, Liv. 1, 32.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to depart from, to leave off, to turn aside:

    ut ab jure non abeat,

    Cic. Verr. 2, 1, 44, § 114; so,

    ab emptione,

    Dig. 2, 14, 7, § 6; 18, 2, 14, § 2 sq.:

    a venditione,

    ib. 18, 5, 1: sed abeo a sensibus, leave, i. e. speak no more of, Cic. Ac. 2, 28, 9; so often with longe: non longe abieris, you need not go far to seek for examples, id. Fam. 7, 19; cf.:

    ne longius abeam,

    id. Rosc. Am. 16, 47; id. Caec. 33, 95 al.:

    quid ad istas ineptias abis?

    why do you have recourse to —? id. Rosc. Am. 16, 47:

    abit causa in laudes Cn. Pompeii,

    Quint. 9, 2, 55:

    illuc, unde abii, redeo,

    I set out, Hor. S. 1, 1, 108:

    pretium retro abiit,

    has fallen, Plin. Ep. 3, 19, 7.
    B.
    In partic.
    1.
    With abl., to retire from an office or occupation:

    abiens magistratu,

    Cic. Pis. 3, 6; id. Fam. 5, 2, 7: Liv. 2, 27 fin.; 3, 38 fin. al.; so,

    abire consulatu,

    Cic. Att. 1, 16, 5; cf.

    flaminio,

    Liv. 26, 23 fin.:

    sacerdotio,

    Gell. 6, 7, 4:

    honore,

    Suet. Aug. 26:

    tutelā,

    Dig. 26, 4, 3, § 8; cf.:

    tutelā vel curā,

    ib. 26, 10, 3, § 18 al.
    2.
    Of the consequence or result of an action, to turn out, end, terminate:

    mirabar hoc si sic abiret,

    Ter. And. 1, 2, 4: cf.:

    non posse ista sic abire,

    Cic. Att. 14, 1; so id. Fin. 5, 3, 7; Cat. 14, 16 al.
    3.
    In auctions, t. t., not to be knocked down to one:

    si res abiret ab eo mancipe,

    should not fall to him, Cic. Verr. 2, 1, 54; cf.:

    ne res abiret ab eo,

    that he may purchase it, id. 2, 3, 64; so Dig. 18, 2, 1; 50, 17, 205.
    4.
    The imper. abi is often a simple exclamation or address, either with a friendly or reproachful signif.
    a.
    Abi, Indis me, credo, Begone, you are fooling me! Plaut. Most. 5, 1, 32; so Ter. Ad. 4, 2, 25; cf. Hor. Ep. 2, 2, 205. —
    b.
    Begone! be off! abi modo, Plaut. Poen. 1, 3, 20:

    abi, nescis inescare homines,

    Ter. Ad. 2, 2, 12;

    bence in the malediction, abi in malam rem!

    go be hanged! Plaut. Pers. 2, 4, 17:

    abin hine in malam crucem?

    id. Most. 3, 2, 163 (ef. Cic.: quin tu abis in malam pestem malumque cruciatum? Phil. 13, 21); v. crux and cruciatus.

    Lewis & Short latin dictionary > abeo

  • 20 admoveo

    ad-mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2, v. a. (admōram, admōrim, etc., sync. for admoveram, admoverim, etc., Verg. A. 4, 367; Ov. P. 3, 7, 36), to move a person or thing; to bring, conduct, lead, carry, etc., to or toward a place (syn.: adduco, adicio, adhibeo, appello).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., constr. with ad or with dat. (in the histt., of an army, implements for besieging, etc.; class. at all periods): dum ne exercitum propius urbem Romam CC milia admoveret, Cic. Phil. 6, 3, 5:

    copias in locum,

    Liv. 42, 57:

    signa Achradinae,

    id. 25, 24 ext.; so Flor. 1, 24, 3, 23:

    castra,

    Sil. 1, 296.—Hence, also, sometimes absol., to draw near, to approach, to bring near:

    jam admovebat rex,

    Curt. 9, 4:

    jam opera admoventi deditio est facta,

    Liv. 32, 32:

    scalas moenibus,

    Tac. A. 13, 39. — Trop.:

    quot admovi illi fabricas! quot fallacias!

    Plaut. Cist. 2, 2, 5 (where formerly admoenivi was erroneously read):

    tamquam aliquā machinā admotā, capere Asinii adulescentiam,

    Cic. Clu. 13;

    so also: ignes ardentesque laminae ceterique cruciatus admovebantur (sc. civi Romano),

    id. Verr. 2, 5, 63:

    dolorum faces,

    id. Off. 2, 10, 37:

    cumque quasi faces ei doloris admoverentur,

    id. Tusc. 2, 25, 61:

    fasciculum ad nares,

    id. ib. 3, 18 fin.:

    pecus flagrantibus aris,

    Verg. A. 12, 171:

    admotae hostiae (sc. aris),

    Tac. A. 2, 69; so Suet. Calig. 32; Luc. 7, 165: Hannibalem admotum, i. e. adductum altaribus, led or conducted to, Liv. 21, 1:

    labra poculis,

    Verg. E. 3, 43:

    ignes templis,

    Tib. 3, 5, 11:

    exercitum Ariminum,

    Liv. 28, 46:

    vultum ad auditores,

    Auct. Her. 3, 15:

    animam admotis fugientem sustinet herbis,

    Ov. M. 10, 188:

    (opes) Stygiis admoverat umbris,

    id. ib. 1, 139:

    manus operi,

    to apply, id. ib. 10, 254:

    capiti diadema,

    Suet. Caes. 79:

    digitum scripturae,

    id. Aug. 80:

    oscula,

    to give a kiss, Ov. M. 10, 644:

    aliquem ad munera publica,

    to promote, advance, Suet. Tib. 10:

    infantes papillae,

    to put to, id. Tib. 44 al.:

    gressum,

    to approach nearer, Stat. Th. 11, 560 (cf.: addere gressum).—
    B.
    Esp.
    1.
    To bring one thing near to another, and in the pass. poet. of places, to lie or be situated near:

    nocturna ad lumina linum nuper ubi extinctum admoveas,

    Lucr. 6, 901:

    quae nisi admoto igne ignem concipere possit,

    Cic. de Or. 2, 45 fin.: culina ut sit admota, i. e. near or close by, Varr. R. R. 1, 13, 2:

    genus admotum Superis,

    nearly related, Sil. 8, 295:

    admota Nilo Africa,

    Juv. 10, 149.—Hence, aliquem alicui, to bring one near another, i. e. to make friends, to reconcile:

    mors Agrippae admovit propius Neronem Caesari,

    Vell. 2, 96.—
    2.
    With the access. idea of regard to an object to be attained, to move, bring, or apply a thing to; e. g. admovere aures (or aurem), to lend an ear to: manus (or manum) operi, to put one's hand to a work, etc.: accessi, adstiti, animam ( my breath) compressi, aurem admovi, Ter. Phorm. 5, 6, 28:

    admovere aures et subauscultando excipere voces,

    Cic. de Or. 2, 36 (cf.:

    aures adhibere,

    id. Arch. 3:

    praebere aures,

    Ov. Tr. 3, 7, 25; and:

    tenere aures,

    id. ib. 4, 10, 49); and aures, poet. for auditores:

    cum tibi sol tepidus plures admoverit aures,

    Hor. Ep. 1, 20, 19:

    admovent manus vectigalibus populi Rom.,

    Cic. Agr. 1, 4; Ov. M. 15, 218; Liv. 5, 22, 4:

    in marmoribus, quibus Nicias manum admovisset,

    which he had put his hand to, Plin. 35, 11, 40, § 133; Curt. 6, 7:

    ruderibus purgandis manus primus admovit,

    Suet. Vesp. 8. But sometimes manus admovere signif., to lay violent hands on, to attack or assault:

    numquam deos ipsos admovere nocentibus manus,

    Liv. 5, 11 fin. al.—
    II.
    Fig., of mental objects, to put, apply, or direct to any thing:

    quid praedicem... quot stimulos admoverit homini,

    put the goad to, Cic. Sest. 5, 12:

    mulier saevissima est, Cum stimulos odio pudor admovet,

    Juv. 10, 328:

    num admoveri possit oratio ad sensus animorum inflammandos,

    Cic. de Or. 1, 14, 60:

    animis judicum admovere orationem, tamquam fidibus manum,

    id. Brut. 54, 200: sed alia quaedam sit ad eum admovenda curatio (just before: adhibenda oratio; cf.

    adhibeo),

    id. Tusc. 4, 28, 61: mentem ad voces alicujus, to direct to, attend to, Auct. Harusp. Resp. 10: serus enim Graecis admovit acumina chartis, not until late did ( the Roman) apply his wits to Greek literature, Hor. Ep. 2, 1, 161:

    terrorem,

    to strike with terror, Liv. 6, 10; 41, 17:

    spes est admota,

    Ov. M. 11, 454:

    spes cupiditati admota occaecavit animum,

    Liv. 43, 10; id. 27, 43: desiderium patriae, to instil or infuse, Curt. 6, 2 al.

    Lewis & Short latin dictionary > admoveo

См. также в других словарях:

  • Cruciatus — kryžmiškasis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Cruciatus ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • cruciatus — crucia̱|tus, ...ta, ...tum [zu lat. crux, Gen.: crucis = Kreuz]: gekreuzt; z. B. in der Fügung ↑Ligamenta cruciata genus …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Graphopsocus Cruciatus — Graphopsocus cruciatus …   Wikipédia en Français

  • Graphopsocus cruciatus — Graphopsocus cruciatus …   Wikipédia en Français

  • Lysurus cruciatus — Systematik Klasse: Agaricomycetes Unterklasse: Phallomycetidae Ordnung: Rutenpilze (Phallales) Familie: Rut …   Deutsch Wikipedia

  • Graphopsocus cruciatus — Graphopsocus cruciatus …   Wikipédia en Français

  • Redemptoris Nostri Cruciatus — is a peace encyclical of Pope Pius XII focusing on the war in Palestine. It was given at St. Peter s f April 15, Good Friday, in the year 1949, the eleventh of his Pontificate. On Good Friday, the pope recalls the passion of Jesus Christ, and the …   Wikipedia

  • Yunnanilus cruciatus —   Yunnanilus cruciatus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Elaeocarpus cruciatus — Taxobox name = Elaeocarpus cruciatus status = LR/cd | status system = IUCN2.3 regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Oxalidales familia = Elaeocarpaceae genus = Elaeocarpus species = E. cruciatus binomial =… …   Wikipedia

  • Selatosomus cruciatus — Kreuzschnellkäfer Kreuzschnellkäfer (Selatosomus cruciatus) Systematik Überklasse: Sechsfüßer (Hexapoda) …   Deutsch Wikipedia

  • Clanculus cruciatus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Ga …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»